sábado, septiembre 30, 2006

Premio Facer Pais a NEIRA VILAS

















Na Primeira foto riba da Ponte de Carracedo en Láncara
A comitiva de Facer Pais diante da Casa do Pai de Fidel Castro ( non centro Xosé Neira Vilas )
En outra foto diante da antiga casa do Concello en Carracedo

sábado, septiembre 09, 2006

PARA SEMPRE : EDUARDO VALIÑA

PARA SEMPRE : EDUARDO VALIÑA


Eduardo Valiña
PARA SEMPRE
14 setembro - 21 outubro
Inauguración: xoves 14, 20:00 horas

DF Arte Contemporánea presenta «Para sempre», o derradeiro traballo do artista lucense Eduardo Valiña (O Páramo, 1972).

«Para sempre» é unha prolongación da súa obra anterior que segue a xirar en torno á natureza e á noción de perda, pero centrándose esta vez na súa contorna mais próxima -o núcleo familiar- para reflexionar doblemente sobre a perda da identidade e a perda fisica, vital, do individuo. A novidade desta exposición reside no uso das novas tecnoloxías como ferramenta básica, achegándose máis ao concepto de postproducción. Supón a súa primeira incursión no campo do video e da manipulación (buscada, visible, evidente) da imaxe (collages / trucajes para os que contou coa colaboración técnica do tamén artista Mauro Trastoy) e as situacións: presenta non os documentos ou as reconstrucións da súa intervención no espazo natural senón visións e soños... escenarios nos que se desenvolve o drama da perda, traxicomedias misteriosas nas que non sabemos se asistimos a un descubrimento inesperado, a un encontro sorpresivo coa natureza ou a unha desaparicion, unha agonia, un algo irreparable... as relacións entre o ser humano e a súa contorna como metáfora das relacións familiares e do individuo coas tradicións en via de extinción.

Con «Para sempre» Eduardo Valiña mostra o resultado dun deambular dixital máis proximo á realización das fantasías que á constatación dun feito, fantasías vigorizadas pola inmediatez do medio, cunha -ás veces- ironía mórbida tinguida de malancolía. Unhas obras nas que o corpo antes oculto e sinalado metonímicamente pasa a formar parte dunhas imaxes nas que este se descobre e adquire protagonismo (xa sexa como figurante anónimo ou como alter ego do artista) e anuncia as coordenadas que nos achegan ao seu lugar de orixe física e psicologico, a ese Páramo tanto xeográfico como metafísico no que arraiga a súa identidade.

Para mais información

DF_ARTE CONTEMPORANEA
http://www.dfarte.com
Rúa de San Pedro 11, baixo
15704 SANTIAGO DE COMPOSTELA
Tel. 607 24 75 25
df_arte@telefonica.net



///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////



DF Arte Contemporánea presenta «Para sempre», el último trabajo del artista lucense Eduardo Valiña
(O Páramo, 1972).

«Para sempre» es una prolongación de su obra anterior que sigue girando en torno a la naturaleza y a la noción de pérdida, pero centrándose esta vez en su entorno mas cercano -el núcleo familiar- para reflexionar doblemente sobre la pérdida de la identidad y la pérdida fisica, vital, del individuo. La novedad de esta exposición reside en el uso de las nuevas tecnologías como herramienta básica, acercándose más al concepto de postproducción. Supone su primera incursión en el campo del video y de la manipulación (buscada, visible, evidente) de la imagen (collages / trucajes para los que contó con la colaboración técnica del también artista Mauro Trastoy) y las situaciones: presenta no los documentos o las reconstrucciones de su intervención en el espacio natural sino visiones y sueñosŠ escenarios en los que se desarrolla el drama de la pérdida, tragicomedias misteriosas en las que no sabemos si asistimos a un descubrimiento inesperado, a un encuentro sorpresivo con la naturaleza o a una desaparicion, una agonia, un algo irreparable... las relaciones entre el ser humano y su entorno como metáfora de las relaciones familiares y del individuo con las tradiciones en via de extinción.

Con «Para sempre» Eduardo Valiña muestra el resultado de un deambular digital más proximo a la realización de las fantasías que a la constatación de un hecho, fantasías vigorizadas por la inmediatez del medio, con una -a veces- ironía mórbida teñida de malancolía. Unas obras en las que el cuerpo antes oculto y señalado metonímicamente pasa a formar parte de unas imágenes en las que éste se descubre y adquiere protagonismo (ya sea como figurante anónimo o como alter ego del artista) y anuncia las coordenadas que nos acercan a su lugar de origen físico y psicologico, a ese Paramo tanto geográfico como metafísico en el que arraiga su identidad.


Para más información

DF_ARTE CONTEMPORANEA
http://www.dfarte.com
Rúa de San Pedro 11, baixo
15704 SANTIAGO DE COMPOSTELA
Tel. 607 24 75 25
df_arte@telefonica.net


Eduardo Valiña
PARA SEMPRE
14 setembro - 21 outubro
Inauguración: xoves 14, 20:00 horas

DF Arte Contemporánea presenta «Para sempre», o derradeiro traballo do artista lucense Eduardo Valiña (O Páramo, 1972).

«Para sempre» é unha prolongación da súa obra anterior que segue a xirar en torno á natureza e á noción de perda, pero centrándose esta vez na súa contorna mais próxima -o núcleo familiar- para reflexionar doblemente sobre a perda da identidade e a perda fisica, vital, do individuo. A novidade desta exposición reside no uso das novas tecnoloxías como ferramenta básica, achegándose máis ao concepto de postproducción. Supón a súa primeira incursión no campo do video e da manipulación (buscada, visible, evidente) da imaxe (collages / trucajes para os que contou coa colaboración técnica do tamén artista Mauro Trastoy) e as situacións: presenta non os documentos ou as reconstrucións da súa intervención no espazo natural senón visións e soños... escenarios nos que se desenvolve o drama da perda, traxicomedias misteriosas nas que non sabemos se asistimos a un descubrimento inesperado, a un encontro sorpresivo coa natureza ou a unha desaparicion, unha agonia, un algo irreparable... as relacións entre o ser humano e a súa contorna como metáfora das relacións familiares e do individuo coas tradicións en via de extinción.

Con «Para sempre» Eduardo Valiña mostra o resultado dun deambular dixital máis proximo á realización das fantasías que á constatación dun feito, fantasías vigorizadas pola inmediatez do medio, cunha -ás veces- ironía mórbida tinguida de malancolía. Unhas obras nas que o corpo antes oculto e sinalado metonímicamente pasa a formar parte dunhas imaxes nas que este se descobre e adquire protagonismo (xa sexa como figurante anónimo ou como alter ego do artista) e anuncia as coordenadas que nos achegan ao seu lugar de orixe física e psicologico, a ese Páramo tanto xeográfico como metafísico no que arraiga a súa identidade.

Para mais información

DF_ARTE CONTEMPORANEA
http://www.dfarte.com
Rúa de San Pedro 11, baixo
15704 SANTIAGO DE COMPOSTELA
Tel. 607 24 75 25
df_arte@telefonica.net



///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////



DF Arte Contemporánea presenta «Para sempre», el último trabajo del artista lucense Eduardo Valiña
(O Páramo, 1972).

«Para sempre» es una prolongación de su obra anterior que sigue girando en torno a la naturaleza y a la noción de pérdida, pero centrándose esta vez en su entorno mas cercano -el núcleo familiar- para reflexionar doblemente sobre la pérdida de la identidad y la pérdida fisica, vital, del individuo. La novedad de esta exposición reside en el uso de las nuevas tecnologías como herramienta básica, acercándose más al concepto de postproducción. Supone su primera incursión en el campo del video y de la manipulación (buscada, visible, evidente) de la imagen (collages / trucajes para los que contó con la colaboración técnica del también artista Mauro Trastoy) y las situaciones: presenta no los documentos o las reconstrucciones de su intervención en el espacio natural sino visiones y sueñosŠ escenarios en los que se desarrolla el drama de la pérdida, tragicomedias misteriosas en las que no sabemos si asistimos a un descubrimiento inesperado, a un encuentro sorpresivo con la naturaleza o a una desaparicion, una agonia, un algo irreparable... las relaciones entre el ser humano y su entorno como metáfora de las relaciones familiares y del individuo con las tradiciones en via de extinción.

Con «Para sempre» Eduardo Valiña muestra el resultado de un deambular digital más proximo a la realización de las fantasías que a la constatación de un hecho, fantasías vigorizadas por la inmediatez del medio, con una -a veces- ironía mórbida teñida de malancolía. Unas obras en las que el cuerpo antes oculto y señalado metonímicamente pasa a formar parte de unas imágenes en las que éste se descubre y adquiere protagonismo (ya sea como figurante anónimo o como alter ego del artista) y anuncia las coordenadas que nos acercan a su lugar de origen físico y psicologico, a ese Paramo tanto geográfico como metafísico en el que arraiga su identidad.


Para más información

DF_ARTE CONTEMPORANEA
http://www.dfarte.com
Rúa de San Pedro 11, baixo
15704 SANTIAGO DE COMPOSTELA
Tel. 607 24 75 25
df_arte@telefonica.net


domingo, septiembre 25, 2005


Aqu� O P�ramo

sábado, septiembre 24, 2005


Crease AQUI SARRIA , un ano despois de AQUI O PARAMO

domingo, septiembre 11, 2005

Unha nova lámpara para Vilarmosteiro

Un grupo de feligreses desta parroquia de Vilarmosteiro trazamos de comprar unha lámpara para a Igrexa . Hoxe somos xa máis de 10 casas os que estamos dispostos a comprala .Se alguén de xeito solidario e altruista quere colaborar con calquer tipo de donativo ou ben participando con todos sempre será benvido !no e-mail: correodevilarmosteiro@hotmail.com más datos e contacto coas persoas que o organizan

domingo, agosto 14, 2005

A guerra das Gaitas en Galicia


Desde fai uns anos e a instancia da Real Banda de Gaitas de Ourense e o seu creador , cambiouse por completo a tradición folclórica galega , usando gaitas tipo escocés, o tambor tipo tambor de guerra escocés , e os traxes imitación dos escoceses .Vale ! é lexitimo , podemos ter bandas escocesas en Galicia ! , pero non subvencionadas polas Administracións e co título de Real , e ainda por riba facendonos pasar por Galego algo que é Escocés .
Moita xente protestou contra desta invasión pagada con fondos públicos !
Vou achegar algunha información máis neste post sobor deste problema :





Enlaces Relacionados :

( +pincha aquí ) Aula de Musica Tradicional Gomes Mouro
(+pincha aquí ) Para ler sobre todos estes enlaces da música tradicional






Carta do Museo do Pobo Galego ( padroado con gran lexitimidade ) :

Mércores 27-Xullo-2005

museo do pobo galego

Transcribimos pola súa trascendencia eiquí a recente nota de prensa emitida polo Museo do Pobo Galego, reclamando o respeto á tradición musical galega e denunciando a práctica de formas musicais contrarias a ela e o apoio que se lle presta dende institucións galegas. Esta carta foi tamén remitida en concreto ás Deputacións de Ourense e de Pontevedra.

O Museo do Pobo Galego reclama apoio para a música tradicional


Boletín de prensa do Museo do Pobo Galego
.

O Padroado do Museo do Pobo Galego observa con preocupación a tendencia a promover con recursos públicos a introdución de formas de expresión musical que considera alleantes e prexudiciais para o patrimonio sonoro tradicional.
Nos últimos anos vénse practicando desde algunhas administracións unha política encamiñada a impulsar e difundir as chamadas bandas de gaitas, que están a introducir instrumentos, modos e ritmos importados, que pouco se compadecen co que é específico de Galicia.

Evidentemente, nada hai que opoñer á creación e á innovación neste ámbito, cando estas son o froito da investigación e da evolución dunha tradición enxebre e arraigada no pobo. Mais non se pode ficar indiferente cando aqueles elementos importados, amparados por organismos públicos e apoiados nunhas prácticas formativas alleantes, van desprazando inexorablemente o que é xenuíno e representativo da nosa tradición.

A convención para a salvagarda do patrimonio cultural inmaterial, adoptada pola UNESCO, recoñece "a importancia que reviste o patrimonio cultural inmaterial, crisol da diversidade cultural", e propugna a súa salvagarda mediante "a identificación, documentación, investigación, preservación, protección, promoción, valorización, transmisión (basicamente a través da ensinanza formal e non formal) e revitalización deste patrimonio nos seus distintos aspectos".

As tradicións musicais son un dos compoñentes principais dese patrimonio intanxible, que forma parte do herdo universal da humanidade. A música tradicional e os seus instrumentos son portadores de fondos valores culturais e espirituais de civilización, e transmisores de coñecemento.

Con estas consideracións, e en cumprimento dos obxectivos definidos nos seus Estatutos, o Padroado do Museo do Pobo Galego dirixiuse aos organismos comprometidos coa preservación do patrimonio tanxible e intanxible instando o rexeitamento das prácticas deturpadoras da herdanza cultural do noso pobo e o apoio efectivo ás entidades que se dedican á investigación, estudo e difusión deste acervo patrimonial, consonte o establecido no art. 65 da lei 8/1995 de Patrimonio cultural de Galicia.

Museo do Pobo Galego
San Domingos de Bonaval · 15703 Santiago de Compostela
T 981 583620 - F 981 554840 - correo e.: museodopobo@interb

miércoles, agosto 10, 2005



Encontradas as Antipodas de Vilarmosteiro.Pincha sobre a foto para agrandar a imaxe e ver o lugar onde se atopa Vilarmosteiro nas antípodas

Fai un ano deixei unha mensaxe nun foro de Nova Zelanda pregutando pola situación das antipodas en Vilarmosteiro .Curiosamente escribiume un de Vigo .So onte mirando no motor de búsqueda de MSN-Search encontrei a súa resposta que ignoraba existía .
Este rapaz chamado Santi ten un grupo de teatro en Vigo e gracias a súa amabilidade e esforzo logrou decirnos que as antípodas do Páramo e de Vilarmosteiro en concreto están nun lugar dos Alpes , na illa sur de Aotaeroa ( New Zealand ) e preto dun lugar chamado "Mansons Flat ".
Aquí pego a ristra de mensaxes do foro e via e-mail que acabo de recibir :





Hi everybody .
(cuerpo del mensaje )

Best regards



Resposta desde Vigo :

Boas ., Soy Santi, soy de Vigo y también quedé asombrado cuando visité esta pagina por primera vez hace meses. Creo que las antipodas de Vigo están en el mar a unas cuantas millas de la costa así que veo dificil el tema para mi ciudad. Quizá vilarmosteiro esté mejor situado ¿?

unha aperta
san



Resposta miña onte :

Hola Santi de Vigo !

Acabo de quedar abraiado das bondades do motor de busqueda de MSN , xa que me atopei con unha mensaxe que eu enviara tempo hai a un foro adicado creo na busqueda das antipodas , e a verdade non o volvin a ver máis .
Ahora o MSN levoume a ver a tua resposta e quedei abraiado .
Sigo interesado en busca-las antipodas de Vilarmosteiro .
Aqui che pego a túa e a miña mensaxe ó fondo .


Santi :

Hola ., la verdad es que a estas alturas de siglo ya no contaba con tener respuesta. Me alegro de leer tu correo. Pues te cuento, no recuerdo muy bien por que busqué las antipodas de Vigo, pero creo recordar que en "Los lunes al sol" Bardem dice que las antipodas del pueblo donde vive son en australia y me sonó muy raro...
En su día te escribí diciendo que las antipodas de Vigo estan en el mar cerca de la costa de nueva zelanda, eso lo conseguí haciendo mis calculos pero como soy de letras mis calculos no tienen mucho valor, así que algún tiempo después se me ocurrió usar la herramienta de medicion del Encarta para buscar el lugar mas lejano a Vigo y (fiandome del encarta) ahora puedo decir que las antipodas de Vigo están en tierra. TAMBIEN LO ESTAN (segun en Encarta, claro) LAS ANTIPODAS DE VILARMOSTEIRO. Lo busqué de la siguiente manera: Pincho en Vilarmosteiro y muevo el mapa hacia Nueva Zelanda, llega un momento en el que la linea de medición empieza a dar vueltas alrededor de un mismo punto. Te mando la foto de esa busqueda en el encarta. El lugar mas cercano a las antipodas de Vilarmosteiro parece llamarse "Mansons flat".


Te mando tambien la imagen virtual de "Masons flat" sacada de un programa de la Nasa (Nasa world wind 1.3)



Espero que esto te sea util.
Me llamó mucho la atención la historia de la gente de Trujillo haciendo el pozo de antipodas porque es una de esas cosas que si las ves en el cine no te las crees, pero que pasan de verdad. ¿no crees?
¿Quien soy? Soy de Vigo, y cuando no estoy trabajando estoy haciendo teatro como habrás podido adivinar por mi direccion de correo.

Pues que bien empieza el día, recibiendo tu correo y pasando la itv a la primera con mi coche de la era de los picapiedra.
.!!!, un saludo


San

martes, julio 26, 2005

Para poñer mais cultura

o espacio de cultura 1 faciase pequeno e en cultura dos ou mesmo pero con mais espacio